Graj jeszcze lepiej: stale zgłębiaj i ucz się opracowanych sposobów (schematów) ataku najczęściej spotykanych pozycji

Dzisiaj powiemy sobie o tym jak nauczyć się skutecznie atakować: czyli działać tak, aby było to maksymalnie skuteczne. Na pewno temat ten może budzić wiele emocji i kontrowersji, niemniej uważam, że jest on bardzo istotny.

W tym miejscu pojawia się problem: po co wyważać otwarte drzwi? A bardziej szachowo można zapytać: po co wymyślać sposoby (schematy) ataku, skoro są one już opracowane?

Zauważmy, że posiadając pewną bazę (załóżmy, że jest to 20-30 pozycji z których atak idzie „jak po sznurku”) będziemy w stanie łatwiej jak i szybciej podążać ku temu, aby sprowadzić grę do pozycji w której będziemy mogli automatycznie rozpracować przeciwnika. Wówczas nie będzie konieczne już „wyważanie otwartych drzwi”, lecz realizacja naszego planu – tego, który znamy „na wylot”, bo dawniej dokładnie zapoznaliśmy się z nim.

Przykładowymi schematami ataku są poświęcenie gońca na h7 z następnym atakiem skoczkiem na g5 i wejściem hetmanem na h5. Takich najbardziej znanych motywów jest co najmniej kilka, więc być może warto się z nimi zapoznać… a następnie je stosować, prawda? Dokładne zrozumienie schematów ataku znacznie ułatwia ocenę pozycji jak też przyspiesza znalezienie najlepszego rozwiązania. W literaturze opisywane są sposoby ataku, na pozycję króla, który ma osłabioną pozycję. Tak więc po krótkiej roszadzie czarnych warto wiedzieć jak się dobrać do króla – atakując piony w jego pobliżu: f7, g7 i h7.

Ktoś może powiedzieć: po co siedzieć „na darmo” i uczyć się tego typu sposobów ataku, skoro nie będę w stanie ich wykorzystywać w moich partiach? Na to odpowiem, że jeśli nie będziesz znał pozycji do których należy podążać… wówczas szansa, że sam wpadniesz na tego typu schematy i uda ci się je prawidłowo realizować – jest naprawdę niezbyt duża. Przy okazji dodatkowym utrudnieniem pozostaje fakt, że dopiero głębsze zrozumienie takich motywów pozwala nam bezbłędnie ocenić czy zmiana (w stosunku do pozycji „idealnej”) jest kluczowa czy też nie.

A jak ja ten temat przerobiłem? Otóż nieco „na skróty” (nie polecam tego sposobu, niemniej przyznaję, że mi osobiście nieco pomógł). Mianowicie dzięki dość dobremu przerobieniu (500) pułapek debiutowych jak też kilku tysięcy kombinacji (w której matuje się króla lub wyciąga „na ostatni spacer”) udało mi się zdobyć wyczucie pozycji (uprzedam, że to nie jest zrozumienie – zwłaszcza na głębokim poziomie!), dzięki któremu łatwiej jest mi ocenić siłę ataku przeciwnika na pozycję mojego króla czy też mój atak na wrogiego króla. Tym oto sposobem próbuję bronić się przed najazdem na mojego władcę szachowego królestwa. Z pewnością można część „wczesnego systemu obrony” zobaczyć w moich partiach (zwłaszcza w ramach ligii FICS oraz turniejów STC i RW), które są dostępne do przeglądania na tej stronie.

A jak należy to teraz zrobić najprościej i jednocześnie najefektywniej? (mam na myśli zwykłych amatorów, a nie zawodowców z krwi i kości, którzy na co dzień „żyją w innym świecie”: używają profesjonalnych narzędzi w postaci baz danych, silników szachowych, analiz, zbiorów partii, bardzo poważnie podchodzą do szachów itd. Profesjonalni szachiści w pewien sposób funkcjonują w „stratosferze” do której nie powinno wpychać się amatorzy i pasjonaci, którzy z naturzy rzeczy nie żyją wyłącznie w świecie szachów).

Z pewnością w chwili obecnej skusiłbym się na przerobienie niezwykłej książki: Formation Attacks (autor: Joel Johnson). Po polsku można jej tytuł przetłumaczyć mniej więcej jako „Schematy i ustawienia atakujące” czy nieco lepiej i krócej „Schematy ataku (na króla)”.

Najciekawsze jest to, że autor (Joel Johnson) przygotowuje jeszcze “ciąg dalszy serii”, czyli: Formation Attack Strategies (Strategie schematów ataku), jak też Formation Attack workbooks (ćwiczenia dotyczące atakujących schematów).

Nie bez znaczenia będzie to, że książka (tekst i diagramy w 2 kolumnach) posiada aż 500 stron (!), więc z pewnością materiału będzie na kilka dobrych tygodni. Wystarczy zaznaczyć, że jest w niej zawartych 435 partii, które pokazują schematy ataku na króla, ich omówienie jak też wykorzystanie. Szczerze mówiąc, to ta książka zapiera dech w piersiach! Autor wykonał OGROMNĄ i wielce użyteczną pracę! Dodajmy jeszcze, że większość partii to perełki autora, który rozgrywa tysiące blitzów i bardzo szybkich partii (zarówno w świecie wirtualnym jak i realnym), więc musi on doskonale rozumieć przekazywane przez siebie idee ataku, prawda? Jak sam (w wywiadzie) powiada: „ja (tego wcale) nie liczę, ja to doskonale wiem (czuję)”

Poniżej można przeczytać recenzję tej książki (po angielsku):

http://www.chessville.com/reviews/FormationAttacks.htm

Natomiast wywiad z autorem tej rewelacyjnej książki (w postaci PDF jak i MP3) jest dostępny tutaj:

http://tacticstime.com/?p=1277

[krótki opis książki na stronie osoby Timothy Brennana, który przeprowadził z Joelem wywiad]

http://tacticstime.com/downloads/JoelJohnsonInterview.pdf

[wywiad w postaci skryptu spisanego i zawartego w postaci pliku PDF]

http://tacticstime.com/audio/JoelJohnsonInterview.mp3

[wywiad w postaci pliku MP3 - kilkanaście cennych minut na temat książki, szkolenia i autora]

Jeśli wydaje wam się, że autor nie ma odpowiednich kwalifikacji i jest „za słaby” ku temu, aby napisać solidną książkę, to można wspomnieć, że w 2007 roku wygrał mistrzostwa USA w kategorii seniorów. Nie sądzę, aby była tak słaba stawka zawodników, żeby Joel (będąc słabym graczem) był w stanie wygrać tego typu rozgrywki. Zresztą mając amerykański tytuł szachowy „Life Master”, Joel Johnson musiał się wykazać dużą wytrwałością oraz solidnością szachową (nadanie tego tytułu oznacza stabilny poziom co najmniej 2200 i rozegranie co najmniej 300 partii na poziomie 2200 lub wyższym). Dla mnie każdy zawodnik, który dobrze rozumie i gra praktyczne szachy na poziomie co najmniej 2100+ jest już zawodnikiem, który na pewno wie „coś znacznie więcej niż podstawy” na temat szachów.

Podsumowując: Drogi Joelu! W imieniu wszystkich amatorów i pasjonatów szachowych składam WIELKIE DZIĘKI za to, że dzięki twojej pracy tysiące szachistów nie musimy już samodzielnie wykonywać żmudnej pracy polegającej na tym, aby gromadzić, analizować oraz opisywać setki (jeśli nie tysiące!) pozycji, z których wyciągnięciemy wnioski - jak atakować i na co zwracać szczególną uwagę! Oczywiście czekamy na dokończenie trylogii - na "Strategiczne atakujące ustawienia (schematy)" oraz na ćwiczenia sprawdzające utrwaloną wiedzę! Powodzenia!