Ostatnio mieliśmy okazję przekonać się jaką wartość i zawartość ma druga
część serii "Szkoły szachowej taktyki (konkurs hetmana)", której
autorem jest ukraiński trener szachowy Paweł Dobryniecki. Teraz weźmiemy
pod lupę trzecią książeczkę, która wchodzi w skład całej serii tak
świetnych zbiorów zadań.
Ostatnia (trzecia) część serii "Szkoły szachowej taktyki" (której autorem jest oczywiście Paweł Dobryniecki), to pozycja zawierająca 96 stron (mały format), wydana w 2010 roku. Jej pełna nazwa to: Szkoła szachowej taktyki: Konkurs króla. Nauczyciel za jej pomocą testuje naszą umiejętność rozwiązywania łamigłówek, oferując konkurs w którym za zdobycie odpowiedniej ilości punktów otrzymujemy daną kategorię. I tak (według sugestii autora): prawidłowe rozwiązanie 100 zadań to poziom gry, któremu odpowiada: 2 kategoria (ranking 1800), 300 - 1 (2000), zaś 500 - normie na kandydata na mistrza (2100). Dzięki temu każdy może oszacować jaką kategorię może osiągnąć - w zależności od ilości zdobytych punktów. Do dyspozycji w trzeciej części mamy aż 510 zadań (we wszystkich zaczynają białe), więc czeka nas sporo pracy. Niemniej to istotna praca, której wyniki w przyszłości mogą procentować.
Kombinacje zawarte w tej części obejmują różnorodne tematy: odkryty atak (z szachem i bez szacha), podwójne uderzenie, zniszczenie obrońcy, zaciągnięcie, odciągnięcie, związania, ograniczenie przestrzeni (figur), typowe kombinacje (wygrywanie materiału) oraz słabość 1(2) i 8 (7) linii. Poza tym również są zadania na temat: blokady, zwolnienia linii (lub pola), przesłony, motywów geometrycznych, (słabości) przekątnej a1-h8, młynka oraz przeniesienia ognia (ataku). Do tego dochodzi kilkadziesiąt zadań na mata w 3, 4, 5, 6 a nawet 7 ruchach. Nie ma zatem wątpliwości, że można się porządnie spocić albo maksymalnie wykazać.
Książeczka jest adresowana do młodych szachistów, trenerów, rodziców, osób prowadzących szachowe kółka (kluby) szachowe jak i do nauczycieli. Zbiór może być wykorzystany w celu przeprowadzenia zajęć treningowych jak i do samodzielnej pracy. Jak we wstępie pisze autor - pozycja zalecana dla szachistów posiadających kategorie. Konkurs króla jest zakończeniem serii "Szkoły szachowej taktyki". Według autora mottem tej części jest "główna zasada sportowego rozwoju szachisty to rozwój (logicznego) myślenia oraz kombinacyjnego widzenia". Trzeba przyznać, że bardzo trafnie dobrane określenie.
Przerabianie tej książeczki (rozwiązywanie zadań) wcale nie wymaga znajomości języka obcego (rosyjskiego, angielskiego czy niemieckiego - w takich bowiem językach jest podane krótkie wprowadzenie). Na każdej stronie znajdziemy 6 zadań: dodatkowo jest podany nagłówek, który informuje nas o tym do jakiej kategorii należy dana grupa zadań. Jeśli nie chcemy się sugerować tego typu podpowiedziami, wówczas można zakryć nagłówek i rozwiązywać zadania w taki sposób jak w prawdziwej partii - bez jakiejkolwiek podpowiedzi. Dodatkowo na końcu książeczki mamy 7 stron rozwiązań, których niestety nie można spokojnie wyjąć (jak w poprzednich częściach, gdy były w środku). Niemniej w razie konieczności można wyciąć (lub delikatnie wyrwać) kilka ostatnich kartek, aby nie było niepotrzebnej pokusy zaglądania przed samodzielnym znalezieniem rozwiązania.
Teraz na koniec kilka słów dlaczego tak wysoko cenię sobie tę serię zbiorów zadań. Przede wszystkim te zbiory znakomicie pokazują jak można odpowiednio dobrać zadania, aby przekazać maksimum idei w minimalnej ilości bierek. Kolejnym dowodem i powodem dla którego tak bardzo podobają mi się te reszebniki jest ich jakość - obecnie diagramy są wyraźne i przejrzyste, wydrukowane na jasnym papierze i przy zachowaniu bardzo dobrego kontrastu (wersja wydana 10 lat wcześniej była dużo słabsza pod względem wydania). Nie trzeba już wpatrywać się i zgadywać jakie bierki stoją na danym diagramie. Zbiory te są nie tylko stale poddawane testom, ale każde kolejne wydania są poprawiane (ulepszane). Co jeszcze bardzo pozytywnie świadczy o tym zbiorze to recenzenci (testerzy) - w tym wypadku mistrz i sędzia, którzy pomagają w tym, aby zadania były ciekawe i poprawne - czyli dbają o to, aby miały miano najwyższej jakości.
Dla jakiego grona odbiorców (czyli jakiego poziomu zawodników) ten zbiór jest zalecany? Uważam, że najwięcej skorzystają z niego zawodnicy poziomu 1600-1800 (odpowiednio 3 i 2 kategoria). Niemniej w przypadku zawodników, którzy posiadają 1 kategorię - można wykorzystać ten zbiór, aby sprawdzić ich znajomość różnych motywów ukrytych w tym zbiorze (czyli w formie typowo testowej, która ma za zadanie wychwycić dziury i zaległości w wiedzy i umiejętnościach taktycznych danego zawodnika czy ucznia).
Końcowa ocena tego zbioru to 9/10 (z uwagi na brak umieszczonych rozwiązań w środku i nieco skąpe informacje podane na stronie za okładką - w porównaniu do poprzednich części). Jest to jedna z nielicznych pozycji, która została świetnie przemyślana (pomysł) jak i zrealizowana (wydanie). Właśnie w ten sposób wyobrażam sobie idealną książkę szachową czy też zbiór zadań. Dodam, że w ciągu ostatnich kilku dobrych lat spędziłem wiele godzin podczas rozwiązywania tych łamigłówek. Za każdym razem porażała mnie jakość tych zadań - pozornie proste, a jakże głębokie i różnorodne idee. Przyznam, że początkowo wpadałem w wiele pułapek, a część zadań uznawałem za nierozwiązywalne. Niemniej wyciągniecie wniosków z popełnianych błędów pozwoliło mi zobaczyć taktykę w zupełnie innym świetle. Raz jeszcze podkreślę - te zbiory nie są dobre, one są po prostu rewelacyjne! Tutaj nie ma za bardzo co szukać "dziury w całym" - to po prostu klasyka!
Należy jeszcze wspomnieć, że część zadań jest bardzo nietypowa i przez to może wydawać się szalenie trudna. Niemniej po odkryciu idei oraz sprawdzeniu obalenia będziemy wiedzieli jak unikać prostych przeoczeń w naszych partiach. Na pewno jednak wiele zadań będzie wymagało wielkiego wysiłku, aby je poprawnie rozwiązać i być w stanie wyjaśnić dlaczego inne odpowiedzi nie prowadzą do celu. Dla mnie przerobienie tego zbioru zajmuje zwykle około 2 tygodni ciężkiej pracy (z uwagi na to, że dużą część zadań potrafię relatywnie szybko rozwiązać, gdyż pamiętam sporo motywów). Dla zawodnika 1 kategorii rozwiązanie całego zbioru powinno zająć nie więcej niż około 3-4 dni pracy (po 2-3 godziny dziennie).
Kolejnym razem przyjrzymy się zbiorowi zadań, który jest nieoficjalną czwartą częścią serii "Szachowa szkoła taktyki: końcówki". Mam nadzieję, że dzięki rozwiązywaniu zadań z tych zbiorów wiele osób nie tylko polepszy swój szachowy (taktyczny) poziom, ale również doceni jakość pracy trenera Pawła Dobrynieckiego. Moim zdaniem niezbyt często udaje się trafić na tak solidne opracowania dzięki którym możemy szlifować (czy też testować) nasze szachowe mistrzostwo.
Książeczka jest adresowana do młodych szachistów, trenerów, rodziców, osób prowadzących szachowe kółka (kluby) szachowe jak i do nauczycieli. Zbiór może być wykorzystany w celu przeprowadzenia zajęć treningowych jak i do samodzielnej pracy. Jak we wstępie pisze autor - pozycja zalecana dla szachistów posiadających kategorie. Konkurs króla jest zakończeniem serii "Szkoły szachowej taktyki". Według autora mottem tej części jest "główna zasada sportowego rozwoju szachisty to rozwój (logicznego) myślenia oraz kombinacyjnego widzenia". Trzeba przyznać, że bardzo trafnie dobrane określenie.
Przerabianie tej książeczki (rozwiązywanie zadań) wcale nie wymaga znajomości języka obcego (rosyjskiego, angielskiego czy niemieckiego - w takich bowiem językach jest podane krótkie wprowadzenie). Na każdej stronie znajdziemy 6 zadań: dodatkowo jest podany nagłówek, który informuje nas o tym do jakiej kategorii należy dana grupa zadań. Jeśli nie chcemy się sugerować tego typu podpowiedziami, wówczas można zakryć nagłówek i rozwiązywać zadania w taki sposób jak w prawdziwej partii - bez jakiejkolwiek podpowiedzi. Dodatkowo na końcu książeczki mamy 7 stron rozwiązań, których niestety nie można spokojnie wyjąć (jak w poprzednich częściach, gdy były w środku). Niemniej w razie konieczności można wyciąć (lub delikatnie wyrwać) kilka ostatnich kartek, aby nie było niepotrzebnej pokusy zaglądania przed samodzielnym znalezieniem rozwiązania.
Teraz na koniec kilka słów dlaczego tak wysoko cenię sobie tę serię zbiorów zadań. Przede wszystkim te zbiory znakomicie pokazują jak można odpowiednio dobrać zadania, aby przekazać maksimum idei w minimalnej ilości bierek. Kolejnym dowodem i powodem dla którego tak bardzo podobają mi się te reszebniki jest ich jakość - obecnie diagramy są wyraźne i przejrzyste, wydrukowane na jasnym papierze i przy zachowaniu bardzo dobrego kontrastu (wersja wydana 10 lat wcześniej była dużo słabsza pod względem wydania). Nie trzeba już wpatrywać się i zgadywać jakie bierki stoją na danym diagramie. Zbiory te są nie tylko stale poddawane testom, ale każde kolejne wydania są poprawiane (ulepszane). Co jeszcze bardzo pozytywnie świadczy o tym zbiorze to recenzenci (testerzy) - w tym wypadku mistrz i sędzia, którzy pomagają w tym, aby zadania były ciekawe i poprawne - czyli dbają o to, aby miały miano najwyższej jakości.
Dla jakiego grona odbiorców (czyli jakiego poziomu zawodników) ten zbiór jest zalecany? Uważam, że najwięcej skorzystają z niego zawodnicy poziomu 1600-1800 (odpowiednio 3 i 2 kategoria). Niemniej w przypadku zawodników, którzy posiadają 1 kategorię - można wykorzystać ten zbiór, aby sprawdzić ich znajomość różnych motywów ukrytych w tym zbiorze (czyli w formie typowo testowej, która ma za zadanie wychwycić dziury i zaległości w wiedzy i umiejętnościach taktycznych danego zawodnika czy ucznia).
Końcowa ocena tego zbioru to 9/10 (z uwagi na brak umieszczonych rozwiązań w środku i nieco skąpe informacje podane na stronie za okładką - w porównaniu do poprzednich części). Jest to jedna z nielicznych pozycji, która została świetnie przemyślana (pomysł) jak i zrealizowana (wydanie). Właśnie w ten sposób wyobrażam sobie idealną książkę szachową czy też zbiór zadań. Dodam, że w ciągu ostatnich kilku dobrych lat spędziłem wiele godzin podczas rozwiązywania tych łamigłówek. Za każdym razem porażała mnie jakość tych zadań - pozornie proste, a jakże głębokie i różnorodne idee. Przyznam, że początkowo wpadałem w wiele pułapek, a część zadań uznawałem za nierozwiązywalne. Niemniej wyciągniecie wniosków z popełnianych błędów pozwoliło mi zobaczyć taktykę w zupełnie innym świetle. Raz jeszcze podkreślę - te zbiory nie są dobre, one są po prostu rewelacyjne! Tutaj nie ma za bardzo co szukać "dziury w całym" - to po prostu klasyka!
Należy jeszcze wspomnieć, że część zadań jest bardzo nietypowa i przez to może wydawać się szalenie trudna. Niemniej po odkryciu idei oraz sprawdzeniu obalenia będziemy wiedzieli jak unikać prostych przeoczeń w naszych partiach. Na pewno jednak wiele zadań będzie wymagało wielkiego wysiłku, aby je poprawnie rozwiązać i być w stanie wyjaśnić dlaczego inne odpowiedzi nie prowadzą do celu. Dla mnie przerobienie tego zbioru zajmuje zwykle około 2 tygodni ciężkiej pracy (z uwagi na to, że dużą część zadań potrafię relatywnie szybko rozwiązać, gdyż pamiętam sporo motywów). Dla zawodnika 1 kategorii rozwiązanie całego zbioru powinno zająć nie więcej niż około 3-4 dni pracy (po 2-3 godziny dziennie).
Kolejnym razem przyjrzymy się zbiorowi zadań, który jest nieoficjalną czwartą częścią serii "Szachowa szkoła taktyki: końcówki". Mam nadzieję, że dzięki rozwiązywaniu zadań z tych zbiorów wiele osób nie tylko polepszy swój szachowy (taktyczny) poziom, ale również doceni jakość pracy trenera Pawła Dobrynieckiego. Moim zdaniem niezbyt często udaje się trafić na tak solidne opracowania dzięki którym możemy szlifować (czy też testować) nasze szachowe mistrzostwo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz